Książki godne polecenia

~ ~ ~ ~

Czyli co warto przeczytać.
Jeśli już coś polecacie to dobrze by było gdybyście oprócz tytułu i autora napisali gatunek i krótkie streszczenie. (oczywiście nie chodzi mi o to żeby sie rozpisywać na 5 km, dlatego napisałam krótkie.)

* * * * * *

Jarosław Grzędowicz - "Księga jesiennych demonów".

~ ~ ~ ~

Judith Fathallah "Chuda".

Wstrząsająca powieść o anoreksji napisana przez nastolatkę. Siłę tej książki stanowi dramatyczne świadectwo autorki, która zachorowała na anoreksję w wieku 13 lat. Jej zmagania z chorobą trwały trzy lata, dziewczyna znalazła się na oddziale psychiatrycznym, przeszła swoje piekło. Przeszła je nie na darmo, udało jej się pokonać chorobę. Dziś, w pełni wyleczona, studiuje literaturę w Cambridge i pracuje nad drugą powieścią. Chuda to lektura, którą można również polecić rodzicom nastolatków – świetnie napisana, mocna i jednocześnie optymistyczna. Z anoreksji można wyjść.

Opinie na temat tej książki są różne. Niektórzy uważają, że płytka. Mi się bardzo podobała. Pokazane jest jak trudno wyjść z tej choroby. Cała prawda. Wiem coś o tym, bo choruję na E.D. Ta, wiem, że nie ma się czym chwalić. Tylko podkreślam, że osoba chorująca na E.D. niekoniecznie musi wyglądać na anorektyka, ale to tak na marginesie, porozmawiać o tym można w innym temacie.
Wracając do książki myślę, że warto jest ją przeczytać. Pomimo tego, że jest lekką lektura to jednak można się z niej czegoś nauczyć.

Christiane F. "My, dzieci z dworca ZOO".

Szokująca relacja piętnastoletniej narkomanki z Berlina Zachodniego.

Christiane F. jako dwunastoletnia dziewczynka zaczęła palić haszysz, mając trzynaście lat sięgnęła po heroinę...

Ja nie mam nic do powiedzenia. Tego się nie da opisać.
Tą książkę trzeba przeczytać.
Naprawdę, genialna.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Ja też uwielbiam "Dzieci z dworca Zoo" Blue_Light_Colorz_PDT_19

Jednak np. "Pamiętnik narkomanki" do mnie nie przemawia.
Niestety rzadko czytam, ale istnieje książka, którą mogę Wam polecic, jednak jest ona przeznaczona raczej do ludzi o mocnych nerwach Blue_Light_Colorz_PDT_01

:oops: :

Hitomi Kanehara - "Języki i kolczyki"

W związku z tym, że książka jest krótka to i streszczenie będzie bardzo krótkie. Jest to historia młodej Japonki zafascynowanej piercingiem. Książka opisuje kilka jej "przygód", np. jak dąży do tego, aby rozdwoic sobie język Blue_Light_Colorz_PDT_19

Tak jak pisałam jest dośc krótka, więc nie będę więcej streszczac. Myślę również, że jej recenzje w internecie są troche nieudolne Blue_Light_Colorz_PDT_19

I uprzedzam jeszcze raz - książka zawiera treści szokujące i wulgaryzmy ---> to było ostrzeżenie, żeby potem nikt się nie czepiał, że go nie umieściłam. Ale polecam Blue_Light_Colorz_PDT_15

Naprawdę szybko się czyta Blue_Light_Colorz_PDT_15

* * * * * *

ostatnio wypożyczyłam z biblioteki i mnie oczarowała, stając się jedną z moich ulubionych książek:

Joanna Szczepkowska "Fragmenty z życia lustra"

"Jest ranek, godzina 8.25. Mężczyzna, o którym mowa, wchodzi właśnie na stopnie samolotu..."

"Czarne pogrzebowe torebki mają tę zaletę, że są małe i łatwo w nich znaleźć klucze".

Wybitny genetyk, słynny jasnowidz, genialna malarka, znany psychiatra. Każdy z nich na swojej drodze spotyka zakręt, który prowadzi go poza granice rzeczywistości.

"Jest pan karaluchem? Duchem ojca Hamleta? Błagam, niech pan mi powie, czym pan jest!"

Na taką książkę czekaliśmy od dawna: na tak zaskakującą fabułę, napięcie, klimat.

"Czy lustra słyszą?"

Niepokojący świat Joanny Szczepkowskiej rozbudza wyobraźnię i nie daje się zapomnieć.

"Tory. Największa drabina na świecie. Kiedyś przystawią ją do nieba i będzie koniec świata".

Wielkie lustro w drewnianej ramie – lustro Joanny Szczepkowskiej - kokieteryjnie zachęca do przeglądania się. Kto skorzysta z zaproszenia? Ambitny psychiatra, młoda wdowa, genialna malarka, światowej sławy genetyk. Ale to lustro jest nieobłaskawione: odbija kształty, o których nie wiedzą zwyczajne lustra. W jego zimnej materii gęstnieje życie. Dopiero ten drugi świat, po drugiej stronie lustra, jest inny: rządzi nim Magia. Jak przeniknąć znieruchomiały chłód, aby tam trafić? Polub to lustro po prostu, musisz je oswoić.

Jakaś część nas zostaje zamknięta w przeszłości. Pisząc, rozbiłaś te obrazy i uwolniłaś się od nich... Szczepkowska dotyka materii świata tak dowolnie, że aż powabnie. Prowadzi swoich bohaterów przez perypetie natury realnej i surrealnej, zatrzymuje ich wreszcie pomiędzy konkretem życia a jego tajemnicą. Wręcz domaga się refleksji: czy to, co się dzieje, jest prawdą? Snem? Mam wierzyć sobie – a może temu, co wokół mnie? Myśli zwrócone ku wnętrzu rezonują: w lustrze ukażą się wspomnienia dotąd skrywane albo nieuświadamiane. Sny jak repetycje przeżyć. Aż wreszcie magia zamanifestuje się odwróceniem obrazu: zastygła w szkle materia tworzy przecież świat sam w sobie.

~

"Gothique"

Autor: Kyle Marffin
Tłumaczenie: Ewa Helińska

Spójrz na ciemną stronę księżyca...

Przyłącz się do dzieci ciemności, które żywiąc rozpaczliwą nadzieję, marzą o tym, by wszystko, co dla nich cenne: ich piosenki, książki, filmy, gry RPG i pretensjonalne romansiki o nieziemskich istotach i mrocznej atmosferze, opowiadały o rzeczywistych wydarzeniach. Życzenie zostanie spełnione...

Gothique

Miasto z niecierpliwością wygląda wielkiego otwarcia Gothique. To niezwykły klub, mekka zbuntowanych gotyckich nastolatków i dekadenckich klubowych bywalców. Ale za drzwiami Gothique czai się mroczny sekret. Tutaj zło przybiera aż nazbyt prawdziwe kształty. Nagle rozpętuje się koszmar, w którym krew leje się strumieniami, a śmierć przeraża mniej niż prawda, zaś bezradne krzyki rozpaczy giną, stłumione niespokojnym i nieprzerwanym rytmem tanecznej muzyki.

"Słodka jak krew"

Autor: Petra Neomillner
Okładka: Dominik Broniek
Tłumaczenie: Magdalena Domaradzka

Jeżeli ona jest słodka, to w żyłach płynie nam kwas akumulatorowy...

Wciąż pamiętam dzień, kiedy zobaczyłem ją po raz pierwszy.
Ubraną niczym tania dziwka, jak cała ta "złota młodzież" Pragi. Zaćpaną po uszy. I jeszcze ten napis WAMPIR na koszulce...
Później zrozumiałem, że to nie była poza.

Kristina Salo...
Tylko ją kochałem naprawdę, ale czy z wzajemnością? A czy pantera może kochać swoją ofiarę?

Chcę o niej zapomnieć, ale wciąż mam nadzieję, że jeszcze ją spotkam... By napluć jej w twarz i... kochać ją jeszcze ten ostatni raz...

Szukam. Po całych Czechach rozrzucone są wille ożywające tylko nocą.